ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ...!

Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου
Η Λίμνη Ηραίου ή Βουλιαγμένης είναι ένας πολύ γνωστός προορισμός, που δέχεται αξιόλογο αριθμό επισκεπτών, για μια σύντομη βόλτα ή για μια ημερήσια εκδρομή, τόσο από το Νομό Κορινθίας όσο κι από όμορους νομούς, κυρίως από την Αττική. 

Οι επισκέπτες εντυπωσιάζονται από το απαράμιλλο φυσικό της κάλλος, από τα πεντακάθαρα μπλε νερά της, καθώς και από το φυσικό φαινόμενο της εναλλαγής της ροής των υδάτων στο δίαυλο. 

Από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως ‘‘επίγειος παράδεισος’’ και χωρίς αμφιβολία δικαιώνει τον χαρακτηρισμό αυτό.

Δυστυχώς, ταυτόχρονα, οι επισκέπτες αισθάνονται απογοητευμένοι από την εγκατάλειψη της Λίμνης και από τα συσσωρευμένα χρόνια προβλήματά της, αναφορικά με την έλλειψη υποδομών. Ειδικότερα από τη φυσική φθορά-διάβρωση που έχουν υποστεί οι ακτές της και γενικότερα από την απουσία ενδιαφέροντος για ουσιαστική και συστηματική παρέμβαση με έργα αξιοποίησης, προβολής και προστασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το έτος 1993, επί θητείας του τέως δημάρχου κ. Γιάννη Γιωτάκη, είχε εκπονηθεί μελέτη για την προστασία και ανάπτυξή της, η οποία έχει παραμείνει στα αζήτητα.

Μπάζα στη Νοτιοανατολική πλευρά της Λίμνης

Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η Λίμνη θα πρέπει ν’ αναδειχτεί και καταθέτουν διάφορες προτάσεις. 

Ενδιαφέρουσες προτάσεις είχε καταθέσει και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Περαχώρας, το Νοέμβριο του έτους 1993, οι οποίες εκτιμώ ότι παρέμειναν αρχειοθετημένες σε κάποιο ράφι του Δημαρχείου μαζί με την προαναφερθείσα μελέτη.

Παρότι οι αρμόδιες αρχές δεν ασχολούνται μεθοδικά με τη Λίμνη, διαφαίνεται ότι, σήμερα, υπάρχουν άτομα που η εύρεση λύσεων, στα προβλήματά της, απασχολεί τη σκέψη τους. Πρόσφατα, φορτηγά άδειασαν μπάζα σε κάποια τμήματα των ακτών της και μέσα στη Λίμνη. Έκπληξη, το πρώτο συναίσθημα! 

Επιτέλους, κάτι θα γίνει! 

Αποφάσισαν να προχωρήσουν στα απαραίτητα έργα! 

Απορία, το δεύτερο συναίσθημα! 

Μα ρίχνουν μπάζα! 

Τα μπάζα-άσπρες πέτρες και χώμα-προέρχονταν από τη διάνοιξη του δρόμου Περαχώρας-Λίμνης Ηραίου. 

Γιατί; 

Μα για την προστασία των ακτών και του δρόμου περιμετρικά της Λίμνης, για να μην συνεχιστεί η διάβρωση, ήταν η άμεση απάντηση στο εύλογο ερώτημα.

Αποτέλεσμα; Μια εικόνα εντελώς απογοητευτική, τουλάχιστον με την παρούσα μορφή. 

Από τη πλευρά μου, θα ήθελα να υποθέσω ότι η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή, ότι τα μπάζα θα λειτουργήσουν ως υπόστρωμα και ότι θα ακολουθήσουν έργα ουσιαστικά, μόνιμα και άκρως απαραίτητα, που θα προσιδιάζουν στο περιβάλλον και θ΄αντέχουν στο χρόνο.

Μπάζα στη Βορειοανατολική πλευρά της Λίμνης

Φυσικά τίθενται και πολλά άλλα ερωτήματα, για τα οποία, μέχρι τη σύνταξη του παρόντος κειμένου, δεν έχω λάβει ξεκάθαρες απαντήσεις, αλλά μόνο συγκεχυμένες.

 Όπως, ο εργολάβος που έριξε τα μπάζα, ενήργησε αυθαίρετα ή πήρε από κάποιον εντολή; Γνώριζε η Δημοτική Αρχή; 

Ποια Αρχή ενέκρινε ή ποιες συναρμόδιες Υπηρεσίες συναποφάσισαν, γραπτά ή προφορικά, τη ρίψη μπάζων στη Λίμνη, κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Πάντως, το άτομο που συνέλαβε την πρωτότυπη αυτή ιδέα αισθητικής παρέμβασης! 

και τη δημιουργία έντονων χρωματικών αντιθέσεων των άσπρων μπάζων με το μπλε της Λίμνης, θα μπορούσε να προταθεί για καταχώρηση στο βιβλίο ‘‘Γκίνες’’. 

Επιπλέον θα πρέπει να συμμετέχει σε ομάδα-‘‘δεξαμενή σκέψης’’ στο Δήμο. 

Ίσως εμπνευστεί και άλλες ευφάνταστες λύσεις που χρειάζεται ολόκληρος ο Δήμος μας για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Βέβαια, και η απευχόμενη σκέψη πως η Λίμνη, ως ‘‘φιλέτο’’, θα μπορούσε να μπαζωθεί ολόκληρη και να παραχωρηθεί, σε ιδιώτες, για να την μετατρέψουν σε πρότυπο οικισμό, δεν αποκλείεται στην Ελλάδα του σήμερα!
Για μία ακόμη φορά, καλείται η Δημοτική Αρχή και όλοι οι συναρμόδιοι να τοποθετηθούν άμεσα και να μεριμνήσουν για την ολοκλήρωση του έργου της προστασίας των ακτών και του δρόμου, από τη διάβρωση, περιμετρικά, αφού έχουν ρίξει ήδη τα μπάζα και να μην επαναπαυτούν στην προχειρότητα και στα ημίμετρα. 

Γιατί, εάν παραμείνουν ως έχουν, η σημερινή εικόνα δημιουργεί αρνητικά σχόλια, δυσφημίζει τον τόπο και μετατρέπει αυτόν τον «επίγειο παράδεισο» σε μια «λίμνη για τα μπάζα!»… 

ΥΓ: Στο δρόμο που οδηγεί από την Περαχώρα στη Λίμνη, ένα (1) περίπου χιλιόμετρο πριν τη λίμνη, έχει τοποθετηθεί, από κάποια δημόσια αρχή, η παρακάτω πινακίδα: 

''Δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν εκράτεις!''